- дурудароз
- [دورودراز]хеле дур, вақти зиёд, фосилаи зиёдро гирифтан, мутадовим
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
мумиё — [موميا] а. моддаи сиёҳранги қирмонанди табиӣ, ки дар деворҳои ғорҳои кӯҳ пайдо шуда, дар тиб истифода мешавад; мумиё кардан бо дорувории махсус ва бо усули хос хушк кардани ҷасади майит барои дурудароз эмин нигоҳ доштани он … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
хастакунанда — [خسته کننده] сифати феълии замони ҳозира аз хаста кардан; дилгиркунанда; дурудароз; тӯлонӣ; чизе, ки боиси мондашавӣ мегардад … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ